ఓ రోజు నువ్వొస్తావు...

నువ్వెందుకు...
ఎప్పుడూ నా కళ్లలోనే వుంటావు..
మనసు నిండా అల్లుకొని వుంటావు...ఆ
నేనేదో చెప్పాలనుకుంటాను
ఏదేదో రాయాలనుకుంటాను
ఇంకేదో చదవాలనుకుంటాను
మరేదో గీయాలనుకుంటాను
అంతలోనే నన్నావహించుకుంటావు
ఇక నాదంటూ ఏమీ వుండదు

అదేమని గదమాయిస్తే..
కిలకిలా నవ్వుతావు...
సన్నజాజులు వికసించినట్టు
పారిజాతాలు పరిమళించినట్టు
ఆ నవ్వులో ఆదమరిచి నే వుంటే...
ముఖమంతా సుగంధాలద్దుతావు
అధరాలతో సున్నితంగా...
ప్రపంచంలోని ప్రేమనంతా కళ్లలో ఒంపుకొని
తేనెలఝరులను కురిపిస్తావు
ఇంక నేనంటూ లేకుండా
నీలో ఐక్యం చేసుకుంటావు...

అందుకే...
నీ నవ్వులను పూయించే
ఓ క్షేత్రాన్ని కట్టుకుంటాను
ప్రతి ప్రభాతాన్ని నీ కళ్లలో అద్దుతాను
నీ కోసం ఎదురుచూసే సంధ్యనౌతాను
ప్రతి క్షణాన్నీ నీ పాదాల కింద పరుస్తాను
కరిగే క్షణాలను దాటుకొని పరుగెడుతుంటాను

ఓ రోజు నువ్వొస్తావు...
ఎందుకింత ప్రేమ అంటావు...
ప్రేమించకుండా ఎలా వుంటాను
నువ్వే నేనైనప్పుడు
నా జీవితమే నీవైనప్పుడు...
మళ్లీ నవ్వుతావు కిలకిలా
ప్రకృతి పులకించేలా
ఈ క్షేత్రం చిగురించేలా...

- రాజాబాబు కంచర్ల
22-09-2017